دعای حضرت صادق (ع)در سجده

معاویه بن وهب گوید:به خانه ی امام صادق(ع) رفتم،حضرت در سجده بود دعاهایی می کرد تا به اینجا رسید که گفت:خدایا!رحم کن به صورت هایی که آفتاب آن را دگرگون کرده تا خودش را به قبر امام حسین(ع)برساند.خدایا!رحم کن به اشک های چشمی که در عزای حسین (ع) ریخته می شود،خدایا!رحم کن به ناله ها یی که در مصیبت حسین (ع)بلند می شود.خدایا!من آنان را به تو می سپارم تا بر ما نزد حوض کوثر وارد شوند (آنان را به ما برسان.)

معاویه بن وهب گوید:حضرت که سر از سجده برداشت،عرض کردم:این دعاها را برای چه کسی می کردید؟

فرمود:برای عزاداران و زوار قبر جدم حسین.آیا کربلا می روی،آیا فضیلت آن را میشناسی؟

گفتم:تا به حال این طور نمی دانستم این دعاهایی که شما فرمودید،اگر برای کافری می کردید مشمول رحمت خدا می شد.از این به بعد خودم را حتما به قبر حسین(ع) خواهم رسانید.(1)

کربلا پاره ای از بهشت است

رسول خدا(ص) فرمود: ای جابر!زیارت کن قبر حسین را در کربلا،پس هر آینه کربلا پاره ای از بهشت است.(2)

پاداش جهاد

یاری رسانی در راه خدا و همکاری و همیاری،پاداش ارزنده ای دارد اما زیارت آن حضرت پاداشش فراتر از آن است.

در روایت آمده است که: هر کسی حسین(ع) را زیارت کند،همانند کسی است که هزار مرکب،زین و لجام کرده برای خدمت در راه خدا،مجهز و آماده ساخته است.(3)

پاداش آزاد ساختن هزار برده

در زیارت آن حضرت پاداش بزرگی،بسان پاداش آزاد ساختن هزار نفر در راه خداست.(4)

در روایت است که: هرکسی قبر مطهر او را با پای پیاده زیارت کند به هر قدمی که بر می دارد و می نهد،پاداشی معادل آزاد ساختن برده ای از فرزندان اسماعیل را خواهد داشت.(5)

پاداش کشته کوی حسین(ع)

از امام صادق (ع) آمده است که:

اگر زایر حسین ،در راه او کشته شود با نخستین قطره خون،همه ی گناهانش مورد بخشایش قرار می گیرد و سرشت ملکوتی او بسان سرشت پیامبران به گونه ای شست و شو داده می شود که از سرشت حیوانی کافران و فاسقان،پاک و پاکیزه و خالص می گردد؛همینگونه قلب او شست و شو داده می شود و هر ناخالصی از آن زدوده و لبریز از ایمان می گردد.و در حالی خدا را ملاقات می کند که از همه ناخالصی ها خالص است و شفاعت خاندان و هزاران نفر از برادران دینی اش بدو ارزانی شده است.فرشتگان به همراه جبرئیل و فرشته ی مرگ، نماز او را می خوانند و کفن و حنوط او از بهشت هدیه می گردد و آرامگاهش بر او گسترده و نور باران می گردد.

دری از درهای بهشت به رویش گشوده می شود و فرشتگان از بهشت بر او هدیه می آورند و پس از هیجده روز،به ملکوت پر می کشد و تا آستانه ی رستاخیز با دوستان خدا همچنان در آنجا خواهد بود.

پس از آغاز برپائی رستاخیز،او نیز سر از خاک برمی دارد و بار دیگر با پیامبر و علی و امامان نور علیهم السلام مصافحه می کند،آنان بشارت کامیابی و نجات بدو می دهند و او را به همراه خود می برند تا از حوض کوثر می نوشد و هر که را دوست دارد می نوشاند.(6)

1-سیدالشهدا(ع)،شهید دستغیب،ص163.

2- سیدالشهدا(ع)،شهید دستغیب،ص101.

3-بحارالانوار،ج101،ص43.

4- بحارالانوار،ج101،ص43.

5-- بحارالانوار،ج101،ص36

6- بحارالانوار،ج101،ص78.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: